Όπως ακριβώς υπάρχουν οι Harry Potter adults – οι οποίοι φάγαμε πρόσφατα το κραξιματάκι μας από την Miriam Margolyes aka καθηγήτρια Βοτανολογίας, Pomona Sprout (νέβερ λάικτ χερ ένιγουεϊ) – έτσι υπάρχουν και οι Pokémon adults. Είμαστε παιδιά που μεγαλώσαμε με συγκεκριμένα ερεθίσματα, τα οποία υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας να μην ξεχάσουμε ποτέ.
Το να τα κουβαλάμε ακόμα στην ενήλικη ζωή, σημαίνει να έχουμε στο δωμάτιό μας όλα τα funko pops, να κάνουμε σχετικές αναφορές σε καθημερινές συζητήσεις και να βλέπουμε για χιλιοστή φορά τα ίδια επεισόδια/τις ίδιες ταινίες Σάββατο βράδυ τρώγοντας παγωτό (ξεκάθαρο υπονοούμενο για τη συνέχεια). Απλά και μόνο γιατί ψυχικά δε φύγαμε ποτέ από τα 00s, ή αλλιώς, την παιδική μας ηλικία.
Τέλος πάντων, όσοι βρίσκεστε σε αυτή τη φάση, θα χαρείτε πολύ να μάθετε ότι εκεί έξω κυκλοφορεί γεύση Pokémon. Πατάς στο gps ζαχαροπλαστείο Δημητρακάς και σε βγάζει στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης, όπου χαζεύοντας στη βιτρίνα, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πεις «επιλέγω εσένα» δείχνοντας το κίτρινο παγωτό με επικάλυψη σοκολάτα και φιγούρες όπως το Eevee, το Jigglypuff και το Sprigatito.
«Θέλαμε εδώ και καιρό να βγάλουμε κάτι παιδικό και σκεφτήκαμε έτσι κάτι παιχνιδιάρικο. Το παγωτό Pokémon έχει κρυστάλλους ζάχαρης, οι οποίοι σκάνε στο στόμα. Σκεφτήκαμε ότι αυτό μοιάζει με την pokeball η οποία σκάει στο έδαφος και βγαίνει το Pokémon. Κάπως έτσι ήταν η φιλοσοφία πίσω από το παγωτό και το ταιριάξαμε», δηλώνει η Κατερίνα Δημητρακά, κόρη του ιδιοκτήτη του ζαχαροπλαστείου.
Η ίδια πρόσθεσε ότι το προτιμούν τόσο παιδιά (πρόκειται άλλωστε για ένα διαχρονικό άνιμε) όσο και ενήλικες, με τους τελευταίους να το κάνουν κυρίως για τη νοσταλγία της υπόθεσης.
Αρέσει στον κόσμο γιατί έχει και τα παιχνίδια πάνω και θέλουν να το δοκιμάσουν. Άρεσε πολύ και στα παιδιά που το δοκίμασαν, ακριβώς γιατί έχει τους κρυστάλλους που σκάνε στο στόμα. Οι μεγάλοι το βλέπουν νοσταλγικά γιατί το Pokémon είναι παλιό, οπότε το παίρνουν και για αυτό το λόγο. Πηγαίνει καλά μέχρι τώρα.
Το ότι η συγκεκριμένη γεύση εμφανίστηκε πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη εντωμεταξύ, βγάζει απόλυτο νόημα, καθώς η συμπρωτεύουσα συνηθίζει να πειραματίζεται στην κουζίνα και να δίνει αναπάντεχα αποτελέσματα και συνδυασμούς. Ένα πράγμα που προκαλεί εντύπωση, είναι που κάπου εκεί στην ίδια ταμπέλα δε χώρεσε και το «μπουγάτσα». Δίνουμε τροφή για σκέψη (κυριολεκτικά).
