Τα μικροπλαστικά είναι ένας σχετικά νέος κίνδυνος, για τον οποίο αρχίσαμε να ακούμε κυρίως τα τελευταία χρονιά. Ο πλανήτης μας δυστυχώς είναι γεμάτος από αυτά, ως συνέπεια της χρήσης του πλαστικού σαν υλικό στην καθημερινότητά μας. Πέρα από την κλιματική αλλαγή, η Γη έχει να αντιμετωπίσει και την ρύπανση που προκαλούμε και για την οποία δεν κάνουμε και πολλά για να αποτρέψουμε. Θέλω να πω, σωστή η κίνηση να καταργήσουμε τα πλαστικά καλαμάκια, αλλά ειλικρινά, από μόνη της δεν πρόκειται να κάνει καμία διαφορά.
Η κατάσταση άλλωστε έχει φτάσει ήδη αρκετά μακριά, αφού τα μικροπλαστικά συναντούνται πλέον παντού. Στους ωκεανούς, στο φαγητό μας, σε εμάς τους ίδιους. Είναι από αυτές τις αόρατες απειλές, που δεν ξέρεις ότι υπάρχουν μέχρι να έρθεις αντιμέτωπος με τις συνέπειες.
Και όσο να ‘ναι, όλο και κάποια συνέπεια θα έχει η ύπαρξη ξένων σωμάτων στον οργανισμό μας. Όπως υποστηρίζει έρευνα μάλιστα, οι ποσότητες δεν είναι καθόλου αμελητέες, καθώς συνολικά, την εβδομάδα εισπνέουμε μια «πιστωτική κάρτα» μικροπλαστικά. Μία ολόκληρη πιστωτική κάρτα!
Συγκεκριμένα, ερευνητές των University of Technology Sydney, Western Sydney University, Urmia University, Islamic Azad University, University of Comilla και Queensland University of Technology, ανέπτυξαν ένα μοντέλο υπολογισμού για να μάθουν την ποσότητα αυτών που μεταφέρονται μέσω μύτης και τα αποτελέσματα ήταν κάπως δυσοίωνα. Όπως δήλωσε ο συγγραφές Mohammad S. Islam:
Εκατομμύρια τόνοι μικροπλαστικών έχουν βρεθεί στο νερό, τον αέρα και στο έδαφος. Η παγκόσμια παραγωγή μικροπλαστικών αυξάνεται ραγδαία και η ποσότητά τους στην ατμόσφαιρα αυξάνεται εξίσου σημαντικά. Για πρώτη φορά, το 2022, μελέτες βρήκαν ποσότητες βαθιά στα τμήματα των αεραγωγών, κάτι που προκαλεί ανησυχία για σοβαρή αναπνευστική απειλή.
Παρ’ όλο που δεν αποτελεί άμεσο κίνδυνο, η αόρατη αυτή απειλή προκαλεί προβληματισμό για τις μελλοντικές επιπτώσεις, καθώς εκτός των άλλων, προσελκύει επικίνδυνους οργανισμούς, όπως ιούς, τοξικά μόρια και βακτήρια ανθεκτικά σε αντιβοτικά.
Οι ερευνητές ελπίζουν πως η μελέτη τους θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση των κινδύνων που προκύπτουν, ενώ στο μέλλον σκοπεύουν να αναλύσουν τη μεταφορά μικροπλαστικών σε μεγαλύτερη κλίμακα, δημιουργώντας ένα νέο μοντέλο για να εξετάσουν την κίνησή τους στα ανθρώπινα πνευμόνια.
