17 Γενάρη και ένεκα της ημέρας, αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο περί ονόματος. Όλοι γνωρίζουμε πως κάθε όνομα περνά τα «δικά» του με τις… ολόδικές του παροιμίες, γρίφους, ιστορίες, παρομοιώσεις! (όσο για το πολύύύ γνωστά ονόματα δεν το συζητάω καν).
Τι έχει «στιγματίσει» έναν Αντώνη λοιπόν;
1. Σωρεία προβληματικών ονομασιών (αγαπητών όμως χαρακτήρων), όπως ο «Κουτσαντώνης», ο «Τρελαντώνης» κ.ο.κ. *αχαλήθειαδενέχωσχέση*
2. Το κλασικό σε όλους «παντρεύτηκε η Μαρία και πήρε τον Αντώνη με τρύπιο παντελόνι»; Για κάποιο λόγο φαινόταν αστείο να το λένε, όταν σε γνώριζαν σε νεότερες ηλικίες… *αλήθειαλέωδενείναιτρύπιο*
3. Μια – όχι τόσο mainstream – παροιμία πάντα θα υπάρχει, τύπου: «Κόψε ξύλο κάνε Αντώνη κι από πλάτανο Μανώλη κι αν ρωτήσεις και τον Γιάννη, ό,τι ξύλο έχεις κάνει».
4. Στα αγγλικά γράφεται κι έτσι, εκτός από -y! Μην το αμφισβητείτε συνέχεια!
5. Tα υποκοριστικά “Antouan” ή “Antonio” γίνονται (αγαπημένη) καθημερινή συνήθεια.
Είμαστε καλά παιδιά όμως! Αυτό έχει σημασία! *πάωναδωτηφίλημουτηνκουτσήμαρίατώρα*
