Δεν ξέρουμε αν το έχετε πάρει χαμπάρι, αλλά κάθε τηλεοπτικό εξάμηνο στιγματίζεται κι από ένα πρόσωπο των ριάλιτι. Όλα ξεκίνησαν με τον Ντάνο, ο οποίος μέσα σε λίγες εβδομάδες εξελίχθηκε σε εθνικό ήρωα. Χωρίς υπερβολή, αν τη συσπείρωση που πέτυχε ο τύπος μπορούσε να την πετύχει Έλληνας Πρωθυπουργός, η χώρα ίσως να μην είχε τα μαύρα της τα χάλια…
Τη σκυτάλη πήρε η Ραμόνα η οποία δίχασε το τηλεοπτικό κοινό, συγκεντρώνοντας αρκετούς φαν κι άλλους τόσους χέιτερς. Δεν πέρασε πολύς καιρός όμως, και στο προσκήνιο ήρθε ένα ζευγάρι αυτήν τη φορά, οι αμίμητοι Δώρος – Αθηνά.
Το κοινό στοιχείο των παραπάνω; Όλοι προέρχονταν από τα ριάλιτι του ΣΚΑΪ και του Τούρκου παραγωγού Ατζούν. Φτάσαμε σε σημείο να τον θεωρούμε Μίδα της Ελληνικής τηλεόρασης μέχρι πριν λίγες εβδομάδες, που ήρθε το GNTM να του βάλει τα γυαλιά για τα καλά.
Η εκπομπή του Star, τα νούμερα της οποίας μπορούν να συγκριθούν μόνο με του πρώτου Survivor, ήρθε για να μείνει. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς, πως υποτίθεται οτι απευθύνεται μόνο στο γυναικείο τηλεοπτικό κοινό κι όμως, πετυχαίνει αυτά τα ποσοστά!
Πού θέλω να καταλήξω; Έχουμε καταντήσει τόσο «αμερικανάκια», που τελικά αυτή η τηλεόραση μας αξίζει; Η τηλεόραση της ξεφτίλας, του μηδενικού σεβασμού και της απόλυτης αποβλάκωσης του κοινού;
Ε ναι λοιπόν, και πολύ μας είναι! Τουλάχιστον αυτό αποδεικνύει η είδηση που έγινε viral στο διαδίκτυο τις τελευταίες ώρες, με τη Μέγκι Ντρίο, το πρόσωπο αυτού του εξαμήνου, να δέχεται λεκτική επίθεση από γυναίκα σε ψιλικατζίδικο της Γλυφάδας. Βλέπετε, κάποια από τις νοικοκυραίες των Νοτίων Προαστίων, δεν άντεξε να αγοράζει τα τσιγάρα της από το ίδιο κατάστημα με τη… μισητή Μέγκι. Λογικό.
Κι όπως ήταν ακόμα πιο λογικό, άρχισε να ωρύεται και να της κατεβάζει καντήλια, που θα ζήλευαν και οι οργανωμένοι οπαδοί των ποδοσφαιρικών μας ομάδων. Φανταστείτε και τη Μέγκι σε όλο αυτό το σκηνικό, η οποία δε φημίζεται για την ψυχραιμία της. Δεν ήθελε και πολύ να εξελιχθεί σε πεδίο μάχης η όλη φάση, με τον υπάλληλο να αναλαμβάνει ρόλο πυροσβέστη αυτής της σουρεάλ κατάστασης.
Ευτυχώς η διαμάχη που αν μη τι άλλο ξεκίνησε για κάποιο ζήτημα ζωτικής σημασίας, έλαβε τέλος δίχως θύματα κι ο καθένας πήρε τον δρόμο του, ανανεώνοντας το ραντεβού του με την τηλεόραση στο σαλόνι. Την τηλεόραση που μας αξίζει…
